Pracownicy z Azji Środkowej. Jak pozyskać pierwszych kandydatów.

Z różnych przyczyn w średnim okresie liczba Ukraińców pracujących w Polsce zmniejszy się, a udział Ukraińców wśród obcokrajowców pracujących w Polsce wynosił około 70%. W związku z tym, że Polska nie planuje zahamowania rozwoju gospodarczego, a wzrost PKB kraju jest i będzie dla rządu priorytetem, problem siły roboczej nie zniknie, a tylko poglębi się.

Naturalni „dawcy” siły roboczej.

Naturalni „dawcy” siły roboczej dla Polski oprócz Ukrainy, skąd rekrutacja może być stosunkowo szybka, to Rosja, Białoruś, Mołdawia. Z oczywistych względów Rosji nie należy w ogóle brać pod uwagę, Białoruś jest kilkakrotnie mniejsza liczebnie niż Ukraina, a ze względu na agresję Rosji na Ukrainę, w tym przez terytorium Białorusi, można ją uznać rekrutację stąd za ograniczoną. Mołdawia, po pierwsze jest nieliczna, a po drugie aktywnie integruje się z Rumunią, co umożliwia obywatelom Mołdawii pracę w krajach o wyższej stawce godzinowej niż w Polsce.

Kraje Kaukazu: Armenia, Gruzja i Azerbejdżan.

Gruzja i Armenia są stosunkowo niewielkie i zaobserwowano, że nie zawsze są chętne lub zdolne do zastąpienia Ukraińców w typowych zawodach. Moim zdaniem nie warto liczyć na 10 mln Azerbejdżan, po pierwsze, jeśli chodzi o poziom życia, Polska nie będzie wystarczająco atrakcyjna (Azerbejdżan ma prawie taki sam PKB per capita jak Polska), a po drugie ma silną kulturowe i gospodarcze powiązania z Turcją.

Kraje Azji Środkowej.

W tej sytuacji logiczne jest zwrócenie uwagi na kraje Azji Środkowej: Kazachstan, Uzbekistan, Tadżykistan, Kirgistan i Turkmenistan. Wszystkie kraje łączy stosunkowo niski poziom życia, a co za tym idzie atrakcyjność Polski i chęć pracy w Polsce oraz obecność dużego doświadczenia w migracji zarobkowej, przede wszystkim do Rosji. Całkowita populacja to ponad 60 milionów ludzi, czyli półtora raza więcej niż na Ukrainie i niższy średni wiek niż w krajach europejskich.

Możliwe sposoby rekrutacji z krajów Azji Centralnej:

1. Rekrutacja lokalnie przez przedstawicielstwo (jeden z najskuteczniejszych sposobów rekrutacji z zagranicy, ale w przypadku krajów Azji Centralnej dla zdecydowanej większości pracodawców czy agencji może się to okazać zbyt skomplikowane lub kosztowne) .
2. Rekrutacja przez pośredników (w przypadku Azji Centralnej może się nie udać. Kandydaci w Azji Centralnej płacą za usługi od 500 do 1000 dolarów, czyli pracodawca musi zrozumieć, że kandydat, który płaci pośrednikowi taką kwotę nie idzie do pracy w Polsce za 3000 zł. Intencje takich „kandydatów” widać na granicy białorusko-polskiej, od której budowane jest ogrodzenie i choć przebijają się przez Polskę, ich celem nie jest Polska. Pracodawca, w takim przypadku, nawet bez zamiaru, staje się wspólnikiem nielegalnej migracji) .
3. Rekrutacja przez Internet (jedyny możliwy sposób dla małych i średnich agencji lub pracodawców, ale warto rozważyć straty (na pewno nie każdy pozyskany kandydat przyjedzie)  i spróbować je zminimalizować, rozmawiając z każdym kandydatem, badając motywację itp,  rekrutując z różnych miejscowości)
4. Z polecenia (najskuteczniejsza i najtańsza (czasem darmowa) metoda rekrutacji, jedyną wadą jest to, że ktoś musi polecić, co oznacza, że ​​pierwsi pracownicy muszą do pracodawcy już dotrzeć, wszystko powinno im się podobać i odpowiednio polecić 🙂

Andrzej Sawczuk

Uprzejmie prosimy, w przypadku cytowania podawać link do źródła